Komentarze: 10
Czemu tak jest, ze nie mamy odwagi mowic o swoich uczuciach? Moze boimy sie przyznac do tego co czujemy,bo obawiamy sie reakcji drugiej osoby? Byc moze wynika to z tego, iz nie wiemy ,czy ta osoba czuje do nas to samo? Wlasnie wtedy zadajemy sobie pytanie :powiedziec czy nie??? A co jesli sie osmieszymy? Jesli nie uslyszymy tego samego? Jest tez taka mozliwosc ,ze zarowno jedna jak i druga osobka ,czuja to samo, tylko nie maja odwagi powiedziec to jako pierwsze ,ale czemu? Przeciez nie powinnismy sie wstydzic wlasnych uczuc. Fajnie jest miec swiadomosc , ze kogos kochamy a jesli on lub ona odwzajemniaja to uczucie to juz w ogole jest bosko:)))! Chyba nie ma nic piekniejszego na Swiecie od milosci,prawda??
PARE LAT temu napisalam wiersz pt." Szukanie milosci "-moze nie jest on swietny,ale byc moze przypadnie Wam do gustu.
Pomiedzy wszystkimi stertami papieru,
ktore szeleszcza kiedy ide
czuje,ze brakuje mi jedynej rzeczy,
ktora jest najwazniejsza w zyciu
-milosci.
Milosci , ktora oswietlilaby moja dusze,
ktora wnioslaby w moje zycie
radosc i szczescie.
Jednak tak trudna ja zdobyc!
Gdzie jej szukac?
Pomiedzy liscmi , czy gwiazdami,
na ziemi czy w niebie
Gdzie mozna ja spotkac,
by poczuc, ze istnieje....
na dzien dzisiejszy ,pozostawie ten wiersz bez komentarza:PPPP
BUZIACZKIIIIIIII:)))